Herkes Kadar

HERKES KADAR

     Orada bir şehir, günün mavisi solmuş, ay tutulmuş, her yer karanlık. Sorulan sorular acımasız. Hep olmazların, hep zorlukların peşinde koşmak varmış. Herkes gibi, herkes kadar soluk alıyorum. Boş verdiğim kadar huzurlu, takmadığım kadar mutluyum. Çalmayan bir şarkı var radyoda onu dinliyorum. Yarın olacakları ya da olabilecekleri düşünmeden yaşıyorum. Duvarlar üzerime gelse de tükenmemekte kararlıyım. Ben bir maviyim; biraz gökyüzü, biraz deniz. İşte herkes kadar...

FULİN