Arayış

ARAYIŞ

      Anlamsız cümleler kurmaya başlayıp, sahip olduğum şeyler bana sahip olmaya başlayınca, kendimi bulma yollarını seçtim. İç dünyamın karmaşasında kendime bir yol aradım. Ne istediğimi bilen, ne yapmam gerektiğini bana dosdoğru anlatan bir yol olmalıydı bu. Daha çok kitap okumam gereken, daha çok gözlemleyip, anlamam gereken bir dünyanın var olduğunu da bilmeliydim. Gözlerimi kapattığım zaman, gözümün önünden ilk geçen doğruyu yakalamam gerekiyordu. Acele etmeliydim, zaman azdı. Belkide ömrüm tüm bunları anlamaya yetmeyebilirdi...

FULİN      

Deli Dolu

DELİ DOLU 

      Ben deli dolu biriyim, ama şu an sadece deliyim. Saçlarıma yıldızlar dökülüyor. Sustuğum her cümlede aslında konuşuyorum. Yaşadıklarımdan hiçbir zaman pişman olmadım. Sadece yaşayamadıklarıma kızdım. Ben seni uzaklara yakıştıramadım, çaylarımız bardaklarda kaldı. Gülüşlerimiz nerede? Şimdi bahar bana küskün, takvimler gün saymıyor artık. Akrep yelkovana küsmüş, saatler deliyi gösteriyor.    

FULİN

Ben

BEN

Kadınım Ben,
Minicik yüreğinde dünyayı taşıyan, 
Elleri hamur kokan,
Kırılgan, alıngan
Gözyaşları içinde gizli,
Biraz çocuk, biraz anne, biraz deli
Aşkın her hali.
Tutkulu, düşbaz, haylaz
Bir kadınım ben.
İncitmeyin beni,
Giydiğim fistanlar bile çiçekli.

İzler

İZLER

      Çocuksu huylarım sersemlik halim var. Kevser akan, gül kokan bir kalbin filiziyim. İzi hiç silinmeyen yakıcı bakışlarım var. Habersizce varılan ıssız yolculukta, gözlerindeki ışığa yeniden dokundum. Adını söylemek istemiyorum, her hecesi amansız bir kor. Alaca bir at koşar içimde, ezer toynakları ile anılarımı.

FULİN

Güzel Kalp

GÜZEL KALP

     Kırlarda mevsimler uçuşur. Rüzgar seni savurur. Aşka bahar yetmez derler, doğru. Artık ağlamayı da unuttum, gülmeyi de unuttum. Sanki kirpiklerin gölgesinde gibi öyle yakın, camın arkasından bakar gibi öyle uzak. Cesurdun yürekliydin. Ama yoruldun güzel kalp...

FULİN

Yokluğun

YOKLUĞUN

     Bana şiirle gelen rüya gibisin. Tut elimden götür beni. Sen gittin, gittikçe büyüdü özlemim. Hep seni andım, andıkça yenilendi umudum. Sensiz kupkuru okyanus. Yokluğundu, sensizlikti en büyük korkum...

FULİN

Gitarımın Paslı Teli

GİTARIMIN PASLI TELİ

     Titreyen sesindeki ince tını, dokunaklı bir şarkı gibi ruhuma sıçrar. İçim yine aldı başını gidiyor... Elinde rengarenk balonlar, yüzünü kaldırıp bakmıyor. İçimle dışımın arası uçurum, kendimin felaketiyim. Güneş parlaklığımı almış; Tıpkı gitarımın paslı teli gibi.
     Gözyaşlarım ağladı, kendimi bukre zamanı kayan bir yıldız gibi tutamadım...

FULİN

Sessiz Şehir

SESSİZ ŞEHİR

 Paletim de renkler sustu, fırçam neden böyle titrer. Resimlerim fon sarısı, şehrimin panjuru aralandı. Biliyorum tayfalar gemiyi terk etti, artık arya dinlemiyorum. Yalan söylüyor o falcı kadınlar. Sensiz nasıl da boş iskele, birer birer kaybolmaya mahkumuz. Sapsarı hasret içinde susuz, çoktan beri kaybolmuşuz...

FULİN

Ağladım

AĞLADIM

     Dışımdaki kalabalık, içimdeki tenhalık. Sessiz kıyamet koptu içimde. Ağladım ağladım susturamadım gözyaşlarımı. Kıvranıyorum durmak bilmeyen acılarımla birlikte. Kalbimdeki yalnızlıkla geldim, gözyaşlarımda ki yalnızlıkla gideceğim. Sensiz yaşamak çok zor. Kendime sığamıyorum. Beni kalbinden azat et...

FULİN

İnce Sızı

İNCE SIZI

      Biliyor musun içimde bir sızı var. Bıçak ağzı gibi ince bir sızı. İşte bu sızıdır seni bana hatırlatan. Gecelerime yağmur yağdırdım, sessiz bir şehirde sırılsıklam geziyorum. Gizli bir tebessümle çağırır sesim seni. Benim harcım değil tarçın kokulu bakışları terk etmek. Seni tuttular, beni kalbimden vurdular. Şimdi bilirim ki sen gelemezsin.

FULİN

Neylesin

NEYLESİN


    
      Batmış sırça köşküm. Zaman efkar zamanı. Hüznüm vurur sazın teline. Aşk beni neylesin, keder beni neylesin...

FULİN

Bırak

BIRAK

     Dokunaklı şarkılar dinlerken, içimi dinleyen arkadaş. Bütün yelkenli gemiler karaya vuracak. İçim itiraz edecek ve, onu yeterince üzdün, yeterince yordun...Kendi kaderine bırak diyecek.

FULİN

Dinle

DİNLE

     Kıyısında gölgemi kaybettiğim denizlerim. Güneş renkli dağlarda ağlama makamındayım. Ellerimin yorgunluğu hırçın, kelimeler yağmur gibi düşer yeryüzüne. Süzülür saatler umuduma arkadaş olur...

FULİN

Öğrendim

ÖĞRENDİM

     Her yara kitap ayracı gibi durur hayatımızda. "Nerede kalmıştık" deriz, devam ederiz. Zayıflıklarımı biliyorum, kusurlarımın farkındayım, hatalarımdan çok şey öğrendim, nefreti hissettim, üzüntü nedir iyi biliyorum. Ben unuttuklarımı hatırlıyorum...

FULİN

İnce Ve Kırılganız

İNCE VE KIRILGANIZ

     Her yolculuk sonrası azalan acılarımız. Alıştığımız akşamlar. Azgın kalabalıkta duyamadıklarımız. Hüzünle titreyen kalbimize dokunur anılar. Çok ince ve kırılganız. Sonbahar gibi hüzünlü yüreğimiz. Yağmurlarla sürükleniyoruz. Oysa defalarca sormuşlardı: Büyüyünce ne olacaksın? diye. "Mutlu" diyemedik. Çünkü çocuktuk akıl edemedik...

FULİN

Buruk

BURUK

     Uzun uzun anlatmak da vardı aslında. Ama var gücüyle savaşan kelimeler yorgun. Rüzgarlar göz pınarlarımda buz, çayı buruk içiyorum. Akşam vakitleri karşı duvara vuran günün son ışıklarına bakıp hayale dalmıyorum. Günün son ışıklarının farkına bile varmıyorum artık. Başımı yağmurun ıslattığı camlara dayayıp gözyaşlarımı camdan sızan damlalara katmıyorum. Ay ışığını odama doldurabilmek, o mavi aydınlığa gömülmek için perdelerimi sonuna kadar açmıyorum. Gecede dolunay mı varmış, ay denize mi düşmüş bu gece bilmiyorum. Saçlarımı rüzgara salıp uçurmayı ne çok severdim, şimdi hep bağlı. Rüzgar bir telini ödünç alır diye mi bu burukluk ?...

FULİN

Yorgun

YORGUN

     Yıllarımız savrulmuş başaklar gibi. Eylül akşamları dışında yollarımız hiç kesişmemiş. Bizim için yürüyor kelimeler. Anılarımız içimizde koşar, çığlıklarımız sessiz sedasız yürür. Kıtalar arasında koşup geldim sana, yorgun kanatlarımla. Yalnızlığımla kurduğum sarayımı bırakarak...

FULİN

Gün Senin

Dolunay

DOLUNAY

     Henüz büyüyememiş ama yaşlanmak için günlerin peşinde koşturanlardan say beni. Çocukluğumu bir uçurtmanın ipine takıp gökyüzüne bırakalı çok oldu. Tıpkı bir çocuğun dondurma külahına sarıldığı gibi sarılmalıymış insan hayata, bilemedim. Biraz da zoru görünce kendi içimde kaçmam bundan. Ses tellerimin titrediğini fark ettiğim günden beri ağlamayı da bıraktım. Yetmedi ; yaralarımı insanlardan saklamaya başladım. Çünkü hiçbir yara, diz kapaklarımda açılan yaralar gibi kapanmıyor artık. Bir süredir tüm olumsuzlukların gelip geçeceğini, mutluluğun kaldığı yerden devam edeceğini düşünüyor, buna inandırıyorum kendimi. Küçük yaşlarda hep böyle olurdu. Ama şimdi yaralarımı yalanlarla pansuman eder oldum. Dahası çantamda yalnızlığı taşıdığımı, ayak uçlarımda ise çocukluğuma doğru koşma arzumun olduğunu kimseler bilmez...

Serkan ÖZEL

Hayatımız

HAYATIMIZ

     Hayatımız bir hikaye gibidir. Ne kadar uzun olduğu değil ne kadar güzel olduğu önemlidir. Hayatın güzel olması için eksiksiz olması gerekmez. Hayatta kötü günler de olmalı ki insan dayanıklılığını, cesaretini gösterebilsin. 
     Hayatın tadını çıkarmak için kendimizle barışık olmalıyız. Olumsuzluklar insan hayatında her zaman vardır. Bunları dert edip yaşadığımız anı kendimize zehredersek bundan zararlı çıkan yine kendimiz oluruz. 
     Hayatınızın her gününü sanki bir dağa tırmanıyormuşsunuz gibi yaşayın. Arada bir zirveye göz ucuyla bakın ki hedefiniz daima aklınızda olsun. Ama yalnızca zirveye odaklanıp varılan her yeni noktanın farklı ve güzel manzarasını da kaçırmayın...

    

Köyüm

KÖYÜM

     Yıllar var ki köyüme gitmiyorum. Havası, suyu taşı, toprağı her şeyi gözümde tütüyor. Acaba köyüm, benim bıraktığım gibi yemyeşil duruyor mu? Yoksa buralar gibi orası da beton yığını oldu mu? Bir fırsat çıksa da gidip görsem başka bir şey istemem. Ama işlerim de o kadar çok ki mecburen hayallerimi bir süre daha ertelemek zorundayım... 

Sen

SEN

Başarmak

BAŞARMAK

    34 Yaşında bir kadın Pasifik Okyanusu'na dalarak Kaliforniya'ya doğru yüzmeye başladı. Mesafe 34 km. Eğer başarılı olursa bunu yapan ilk kadın olacaktı. Milyonlarca insan radyodan ve televizyondan onu takip ediyordu. Suyun soğukluğunu ve okyanusun tehlikelerini hiçe sayan kadın tam 15 saat yüzdü. Ancak yorulmuştu. Sık sık ileriye bakıyor, gözleri karayı arıyordu. Azimli yüzücü kıyıya 1,5 km. kala, yani 32 km'den fazla mesafeyi yüzdükten sonra sudan çıkmak istedi. Kendisini şaşkınlıkla izleyenlere "..." dedi. 

Karayı görseydim başarabilirdim.  

           

Öğüt

ÖĞÜT

     Kendine bir amaç belirlediğinde, sorunların azalacak ve onları çözmek için daha az gayret göstereceksin, bu doğru. Ama unutma ki hayatı anlamlı kılan şey bir amaca doğru ilerlemeye çalışmaktır. Amacına ulaşmaya çalışırken bu yolda harcadığın emek hayatına lezzet katacaktır...

Sen

Umut

UMUT

     Her zaman, herkesin yaptığı bir yanlış vardır: Yaşamın değişmez olduğunu sanmak, hayat treninin hiç ray değiştirmeden sonsuza kadar gideceğini düşünmek. Oysa kaderin hayal gücü, tahminimizden daha renklidir. Artık çıkış yolunun kalmadığını sandığın bir durumda, umutsuzluğun zirveye ulaştığında, rüzgar hızıyla her şey birden değişir. Bir durumdan başka bir duruma geçerken kendini yeni bir yaşantının içinde bulursun...

Biz O Zamanlar Baaçede Oynardık (Kitap Önerisi)

BİZ O ZAMANLAR BAAÇEDE OYNARDIK
(Kitap Önerisi)

Tanıtım  Videosu :

Tüm çocuklar ve çocukluğunu tekrar yaşamak isteyenler :)

Kaybolmuşum

KAYBOLMUŞUM

      Hep kısa süreliydi mutluluklarım. Sonra hep bir yalnızlık duygusu başlardı. Anlıktı coşkularım. Hep daha yukarı çıkmak isterken hiç beklemediğim bir anda, en aşağıda bulurdum kendimi. Yukarısı neresiydi, aslında bilmiyordum. Aşağıdayım derken, kimin ve neyin aşağısındayım, pek ayırdına varamazdım. Aslında ne aşağısı vardı, ne yukarısı. Kendi içimde kaybolmuştum ben.

Güneş

Mükemmel

Bukre Zamanı

Bahar

Sesim

Kendime Doğru

KENDİME DOĞRU



     Kendini başkaları için ölçü kabul et. Diğer insanları tıpkı kendin gibi tut. Kendine iyilik yapılmasını istediğin gibi başkalarına da iyilik et. Başkalarında kötü gördüğün şeyleri kendin için de kötü gör. Başkalarından, onlara sağladığın yarar kadar, yarar görürsen buna razı ol. Yaptığından fazlasını isteme. 
     Kendine 'ne istiyorum?' sorusunu sorduğunda ve bu sorunun cevabını almaya başladığında hedefin, sis perdesinin ardından sana görünecek. Yavaş yavaş onu seçeceksin. Ona doğru yöneldiğinde attığın her adım, yaşadığın her gün anlamlı hale gelecek. Seni daraltan can sıkıntıların, "acaba" sözcüğüyle başlayan kararsızlıkların, "keşke"li pişmanlıkların kaybolup gidecek. Kendi içinde kendini bulacaksın...

FULİN

Herkes Kadar

HERKES KADAR

     Orada bir şehir, günün mavisi solmuş, ay tutulmuş, her yer karanlık. Sorulan sorular acımasız. Hep olmazların, hep zorlukların peşinde koşmak varmış. Herkes gibi, herkes kadar soluk alıyorum. Boş verdiğim kadar huzurlu, takmadığım kadar mutluyum. Çalmayan bir şarkı var radyoda onu dinliyorum. Yarın olacakları ya da olabilecekleri düşünmeden yaşıyorum. Duvarlar üzerime gelse de tükenmemekte kararlıyım. Ben bir maviyim; biraz gökyüzü, biraz deniz. İşte herkes kadar...

FULİN