Kağıt Kesiği

KAĞIT KESİĞİ

    İnsanı üzen aslında kendi kurduklarıdır. Bazı şeyler kağıt kesiği gibi acıtır canımızı. En başta kendi içimizden çıkabilsek keşke. Ruhumuzda hayat bulan hüznün hikayesi büyüdükçe, ne yapsak da kaçamayız. Sonbahardan kalma anılarla birlikte, umudumuzun yaprakları da kurur. Yaşamın içinde olsak, dokunabiliriz belki bir şeylere. Ve söylendiği gibi "Ruhun şarkı söylerse, hayat seni dansa kaldırır."   

FULİN    

Bulutun Yağmurları Gibi

BULUTUN YAĞMURLARI GİBİ

      Sanki gece gibi ömrümüz, sessiz, uzun ve karanlık. Güneş doğarken uzak bir ülkenin dağlarında toplanır umutlarım, düşlerim. Sonbahar yağmurlarına kapılıp, sürgün yemiş anılarım. Uzakta parlayan bir yıldızla birlikte, anlamsız bir huzurla uyandım. Biraz roman, biraz kahraman gibi. Bir hikayenin en güzel yerinde bitmesi gibi.

Neşeli bir şehir gibi, bulutun yağmurları gibi...

FULİN  

Gözyaşlarım Ağlıyor Kitap Tanıtım Videosu

Gözyaşlarım Ağlıyor Kitap Tanıtım Videosu

Gidesim Var Buralardan

GİDESİM VAR BURALARDAN

    O kadar yorgun ki şu zavallı yüreğim. Ağlayası var işte bugün... Her gün yeni bir gün diyerek başladığım, bugün yeni güzellikler olacak dediğim halde değişmeyen bir hayat işte. Sessizliğe bürünesim, en sessiz halimle hayatımı devam ettiresim var işte. Hani neşeli güler yüzlü ben var ya. İşte o ben yok artık burada. Bugün yüzümde hüzün var işte...   

Gözyaşlarım Ağlıyor Yakında D&R ve Tüm Seçkin Kitap Evlerinde...

Gözyaşlarım Ağlıyor Yakında D&R ve Tüm Seçkin Kitap Evlerinde...

Yalnız Sokaklar

YALNIZ SOKAKLAR

       Aşka uzak bir şehrin umutsuz caddelerinde yürüyorum. Yağmur dolu bulutlar gibiyim. Nefesim rüzgar ve fırtına. Hayatımın zamansız tarafındayım. Sonsuza uçuşan yapraklar gibi. Mırıldandığım şarkılar bazen tebessüm, bazen gözyaşı. Bir şeylerin acısı, bir şeylerin anısı kenarda kalmış. Hafif adımlarla sayfalar dolusu acılarıma yürüyorum. Ve işte gidiyorum beni benden alıp bilmediğim uzaklara. 

FULİN

Hayatta Güzel Şeyler Bedava

HAYATTA GÜZEL ŞEYLER BEDAVA

      Kim bilir... Belkide her masalın bir kahramanı vardır. Göremediğimiz, duyamadığımız. İçimizde yılları biriktiririz. Kalbimizde taşıdığımız her şey bizim dünyamızdır. Rüzgar tatlı eser bazen. Sonra sessiz şarkılar söyleriz, hiç söylenmemiş. Bazen dalarız. Olup bitenleri fark edemeden. Uçup gider her şey. Hayatın en karanlık anında bile, ışığı açmayı bilsek. Küçüklüğümüzden beri yaptığımız en güzel şeydir aslında, mutluluktan bir parça saklamak.İnsan bazen kendini ne tamamlayabiliyor, ne de anlayabiliyor. Hayata kocaman bir gülücük fırlatsak nolur. Sihirli sözlere de gerek yok. Yağmur, şiir, papatya bizi anlatsın yeter. Hayatta güzel şeyler bedava...

FULİN 

       

Hayata Gülümsemeyi Unutma

HAYATA GÜLÜMSEMEYİ UNUTMA

      Zamanın önemi takvim yapraklarında değil, Bizim zamana kattıklarımızdadır. Onun ilaç olmasını bekleyemeyiz. Zira kendiliğinden akıp giden zamanın bize faydası olmaz.
      İnsan her zaman bilmediği şeyden korkar. Anlamadığı şey zor gelir. Yapacağı tek şey, emek verip öğrenmektir. Ama bazıları emek harcamayıp korkmayı tercih eder. 
      Ağzımızdan çıkanlara daima dikkat edelim. Çünkü bir sözü unutmak, bir yüzü unutmaktan çok daha uzun zaman alır.
      Her gün geleceğimizi hesapladığımız hayatımızda severek, yardımlaşarak, an'ı yaşayarak geçireceğimiz kaç günümüz kaldı.
      Dünü yada bugünü değil anı yaşamalıyız. Çünkü şimdi olacaksa bir şey yarına kalmaz. Yarına kalacaksa eğer bugün olmaz.
      Hayat bir aynadır. Biz ona gülümsersek, o da bize gülümser...   
  

Yüreğim Sonbahar

YÜREĞİM SONBAHAR

      Bir filmin son karesini yaşar gibi... Mahalledeki arkadaşlar seslenir. Belki oyunlar oynanır, belki de dik bir yamaca koşulur. Gülüşlerimiz var, hayallerimiz, hayal kırıklıklarımız. İçinde yaşanmışlıklar var. Hayatın nefesi ile uyanabilmek. Hep bembeyaz kalabilmek. Umutlarımızın bir bulut içinde toplanıp üzerimize yağmasını dilemek. Unutulmuş, kaybedilmiş bir şeyler olmadan. Geçmiş yıllara geleceğin anlamını katarak. Hayatın üzüntüler için uzun, Mutluluklar için kısa olduğunu unutmadan. Yüreğimiz sonbahar hüznüne yakalanmadan...     

FULİN

DAMLA DAMLA

DAMLA DAMLA

      Hayata göz kırparak, boş bir sokakta kendimle yürüyorum. Öylesine boş, öylesine dolu. Hayatın açtığı yeni kapılardan geçerek, sonunu bilmediğim yollara doğru yol alırken, sesin gelir uzaklardan damla damla, öyle hafif, öyle sessiz.
Kalbimin kıyılarında gezinirken, günün buruk halleri savrulur yüzüme. Dilim tutulur, sözcükler uçuşur aklımdan. Buralar uzak, buralar yalan...

FULİN

   

Hayata Anlam Kat

HAYATA ANLAM KAT

      Hayat; biz ne kadar iyi yazarsak yazalım, hep kendi  hikayemizde yarım bırakıyor. Bütün bildiklerime rağmen ve yine bildiklerime karşı, göremedim geleceğimi. Biriktirdiğim yarınlarım vardı. Geçmişimi, bugünümü ihmal ettim. Geleceğe doğru yürüyorum belkide. Aşka dair hayata anlam katan ne varsa hepsini unuttuk. Şimdi  hayata soruyorum... Ben sende kaldım mı...
Karlar ülkesinde savrulan küllerim ile ben benimle her şeyim diyebilir miyim. Yoksa bomboş bir yolun sonunda mıyım...

FULİN

  

"Gözyaşlarım Ağlıyor" (Kitabım Yakında Tüm D&R 'larda)

"GÖZYAŞLARIM AĞLIYOR" 
(Kitabım Yakında Tüm D&R 'larda)

Zakkum - Ben Ne Yangınlar Gördüm (Şarkı Önerisi)

Zakkum - Ben Ne Yangınlar Gördüm 
(Şarkı Önerisi)

Barış Özcan Videolarından Beğendiklerim

Barış Özcan Videolarından Beğendiklerim

Uzun zamandır takip ettiğim bir youtube kanalı, gerek içerik bakımından gerek görsellik ve anlatım bakımından sizlerin de beğeneceğinizi umduğum bir kanal.

Çalışırken Müzik Dinlenir Mi ?

Zinciri Kırma !

Sessizliğin Sesindeki Beyaz Boşluk

Bir Mazi Bin Hatıra - Farah Zeynep Abdullah (Unutursam Fısılda Soundtrack)

Bir Mazi Bin Hatıra - Farah Zeynep Abdullah (Unutursam Fısılda Soundtrack)

El Gibi

EL GİBİ



Hiç anlattın mı 
Gözyaşlarımın rengini
Ağlayışımda ki çaresizliği.
Nasıl da ayrı düştük
Bir sevdanın kuytusunda.
Her şey hayal miydi
Tatlı bir esinti mi
Yağmurlu bir yaz sabahında.

YILLAR SONRA

      



      

Buruk Kalbim

BURUK KALBİM

      Günler biter göz uçlarımda, rüzgarın savurduğu yere doğru. Dalarsın yüreğime öyle hafif, öyle derin. Akşamın gölgesi düşer sulara, geceye hüzün ve gözyaşı. Kalbim yol alır yerle gök arası, çoraklanan mutluluğa doğru. Geçer birer birer aşılmaz denen kanyonları. 

FULİN       

Ayaz

AYAZ

     Yalnızlığa vurgunum. Günler sustu. Yazlar ayaz oldu. Sevdam sürgün. Sensizliği bağışladım. Aklım firari, aklım sende. Aşkın sürgün yolları bizi yakan. Aşkın kör halleri bizi gülümseten. Özledim diye başlayan yarım kalmış cümlelerimiz. Solgunum yorgunum.   

FULİN

Umudum Yok

      UMUDUM YOK

      Her gün üstüne basarak geçtiğim hayallerim... Bir şeylerin kayıp gitmesi, ellerimin arasından umutsuzca. Gözyaşlarım zorlanıyor artık. Gülüşlerim soluk soluğa. Sesimin bütün ahengine dokunarak ağlıyorum. Tutamıyorum kararttığım düşlerimi. Hayal gücümü yanıma alsam. Rüzgarı kendime estirebilir miyim. Güneşi kendime doğdurabilir miyim.  

FULİN

            

Yolculuğum Sanadır

 YOLCULUĞUM  SANADIR

      Sen miydin giden ve dönmeyen. Sesin ılık rüzgar gibi hala kulağımda. İçimdeki kalabalık sen olmadan boşluk. Pabuçlarım eski, şemsiyem kırık. Duygularımın zamanı sana ayarlı. Gecikmiş saatler gibi. Dünyanın neresinde, hangi zamanındasın. Ruhumun yelkenleri açıldı. Yolculuğum sanadır.

FULİN 

Yalnız Hayatlar

YALNIZ HAYATLAR

   Zamanın içinde, birileri yol alırken ben hep yolda kaldım. Kendimi ararken, geriye dönüp baktığımda, olmaktan korktuğum yerdeyim. Bir adım uzakta, bir adım yakında. 

  

 Zaman; hayatın içindeki yıllar değil, yılların içindeki hayatlarmış meğerse... Hayallerimiz küçülmüş, biz büyümüşüz. İnsanın birden fazla hayatı olurmuş. Birini bırakır diğerine başlarmış. Şimdi sokaklar tıka basa yalnız hayatlarla dolu. İnsanlar gibi mevsimlerde yalnız. 

 Her soluk alışverişimizde; az şikayetle, çok şükürle bir şeyleri başaramadık. Bir dost selamında bile vefayı sorduk. 

   

 Her kalbin içinde bir insan aradık, içinde sevgi bulamadık.Yoksa kalplerimizde yalnız kalan bizlermiydik...        

FULİN

Sözlerim Yetmiyor

SÖZLERİM YETMİYOR

      Buz dağının ortasında yanan bir ateş. Erimeyen ve sönmeyen. Hüznümün hikayesi kahreden. Çaresizlik beni bitiren. Kalbimdeki acı, beynimdeki çığlık. Savaşıyorum.Sözlerim yetmiyor. Hayallerim yarım. Yüreğim mutluluğa adanmaktan yorulmuş. Kalbim tüm içtenliği ile hazır konuşmaya. Keşkelerle pişmanlıklarla yürüyebilmek. Buğulu yalnızlığımızı bakan gözlerle, söylenen sözlerle anlatabilmek. 

FULİN

Bitmesin

BİTMESİN

      Sevinçlerimiz tükenmesin, gözümüzdeki ışık sönmesin. Hayat sadece başlangıcı yaşamak olmasın. Sevdiklerimizle geçireceğimiz güzel günlerimiz olsun. Yaşadıklarımız bizi yıldırmasın. Şükretmeyi bilelim. Sabretmeyi bilelim. Sadece iyi olan şeyleri dileyelim. Sevinçlerimizin bitmesine izin vermeyelim. Hayatın daha başındayız. Tükenmeyelim.

FULİN

Aşk Candan Ötedir

AŞK CANDAN ÖTEDİR

       Karanlık bir gecede, yolculuk yapan bir geminin kaptanı gibiyiz. Sadece karşımızdaki ışığı fark ederiz. Rotamızı değiştiremeyiz. İnatçıyız. Deniz fenerine dalar gözlerimiz bazen.
       İnsanın sevdiğini görüp aşkı hatırlaması. Aşkla yeniden tanışıp sevdiğini unutması. Ne acıdır. Bazen aşkı fısıldarız bütün dünyaya. Kendimizi kaybederiz. Başkaları hep eksik kalır. Sözlerimiz ağlar. Gözyaşlarımızın arkasında sessizce her şeyi gören bir görmeyen oluruz. Sevme nedenimiz sadece her şeye rağmen, aşka inanmak olur. Yüz unutulur, kalp asla unutulmaz. Aşk candan ötedir...

FULİN 

Kar Taneleri

KAR TANELERİ

        Bazen suskunluğumuza sığdırabilecek sözlerimiz tükeniyor. İnsanlar birbirinin doğrusu oluyor, bazende yarım kalıyor. Yalnızlıklarımızı silecek yalnızlıklar buluyoruz. Ve acılarımız cimri mutluluklarla büyüyor. Sonrada yağmur damlalarından mutluluk biriktiriyoruz. Kendimizi durdursak da acımızı durduramıyoruz. 

   Yürüdüğümüz, eskittiğimiz yollar nerede. Şimdi nereden başladığını hatırlamadığım bir hikayeyi sona erdirip, avuçlarımdaki kar tanelerini eritiyorum...   

FULİN

Az Çoktan Fazladır

AZ ÇOKTAN FAZLADIR (Barış Özcan)

Gecikmiş Yolculuklar

GECİKMİŞ YOLCULUKLAR

     

         Sen gelemezsin bilirim. Ben garip, ben perişan naçar.

 Ben rengine yenik düşmüş günlerin, gölgesi gibiyim. Dalgalanan rüzgar kaçırır seni benden. Bense ardından koşan bir kelebek. Yüreğin çoraksa boşuna bekleme. Irmaklar uyurken kim dağıtır bulutları. Kim siler gözlerimin pusunu. Ne kadar yakındık, ne kadar uzak olduk. Ve bugün geri kalan hayatımın ilk günü gibi. Gecikmiş yolculuklar adına sana geliyorum. Tut elimden savur beni.

FULİN

    

Unutulanlar

UNUTULANLAR

        Ne çok şey var, zaman içinde unutulan. Alelacele izleri silinen derin sevgiler. Hakkını veremediğimiz büyük aşklar. Büyük şehirlerde insanlar yalnız yaşarmış. Aşkları da yalnız olurmuş. Bir ağacın altında oturup, rüzgarın esintisini duyabilmek. Bir ağaçtan meyve koparıp yiyebilmek. Çok mu uzaklarda kaldı. En siyah zamanlarımızda beyazı umut ettik. Zamanın bizi unuttuğu gibi, bizde zamanı unuttuk.

FULİN

Kendime Doğru

KENDİME DOĞRU

     Kendini başkaları için ölçü kabul et. Diğer insanları tıpkı kendin gibi tut. Kendine iyilik yapılmasını istediğin gibi başkalarına da iyilik et. Başkalarında kötü gördüğün şeyleri kendin için de kötü gör. Başkalarından, onlara sağladığın yarar kadar, yarar görürsen buna razı ol. Yaptığından fazlasını isteme. 
     Kendine 'ne istiyorum?' sorusunu sorduğunda ve bu sorunun cevabını almaya başladığında hedefin, sis perdesinin ardından sana görünecek. Yavaş yavaş onu seçeceksin. Ona doğru yöneldiğinde attığın her adım, yaşadığın her gün anlamlı hale gelecek. Seni daraltan can sıkıntıların, "acaba" sözcüğüyle başlayan kararsızlıkların, "keşke"li pişmanlıkların kaybolup gidecek. Kendi içinde kendini bulacaksın...

Senden Ötesi Yok

SENDEN ÖTESİ YOK

     Gözlerin güneş gibi, buğulu zamanlarıma. Dağılır sesinin ahengi, yüreğime akar. Telaşlı kalabalığın ortasında, binlerce meşalenin aydınlığı kımıldar saçlarında. Aklım kimi gün konacak yer bulamaz. Uykusuzluğumun huysuz çizgileri anlımda. Yürüdüğüm yolları dal basmış. Hayat ırmağım kurumuş. Meğer hayat denen koca bir yalanın içinden seçtiklerimize gerçek demişiz. Gitmenin zayıf bahaneleri, kalmanın güçlü gerçeklerini yenermiş. Sensizken seslerim kırık, sessizim. Sen benim var oluşumdun. Değişmez rengimdin. Senden ötesi yok...

FULİN

Kaybolmuşum

KAYBOLMUŞUM

      Hep kısa süreliydi mutluluklarım. Sonra hep bir yalnızlık duygusu başlardı. Anlıktı coşkularım. Hep daha yukarı çıkmak isterken hiç beklemediğim bir anda, en aşağıda bulurdum kendimi. Yukarısı neresiydi, aslında bilmiyordum. Aşağıdayım derken, kimin ve neyin aşağısındayım, pek ayırdına varamazdım. Aslında ne aşağısı vardı, ne yukarısı. Kendi içimde kaybolmuştum ben.

FULİN

Gitarımın Paslı Teli

GİTARIMIN PASLI TELİ

     Titreyen sesindeki ince tını, dokunaklı bir şarkı gibi ruhuma sıçrar. İçim yine aldı başını gidiyor... Elinde rengarenk balonlar, yüzünü kaldırıp bakmıyor. İçimle dışımın arası uçurum, kendimin felaketiyim. Güneş parlaklığımı almış; Tıpkı gitarımın paslı teli gibi.
     Gözyaşlarım ağladı, kendimi bukre zamanı kayan bir yıldız gibi tutamadım...

FULİN

Deli Ruhum

DELİ RUHUM

 Narin Ruhum Deli,   
Alır başımı giderim. Her adresi kolay bulamam. Bazen kaybolurum şehrin sokaklarında. Islanırım sırılsıklam. Komşu bulutun rengine dalar, uzun uzun gülüşünü seyrederim. Nemli kelimelerim, sızlayan kanatlarım var. Geceler asi akıyor, damla damla yüreğime. Ayrılık en çok aşk gülleriyle taşınır kalbe. Ben camdaki gül kokusuyum. Ben gülümseyen bulutum.

FULİN      

Senin Şehrin

SENİN ŞEHRİN

      İklimlerim var mevsimlerini arayan. Saçlarımdaki aklar vakitsiz. Gönlüm kırık. İhtimallerim yok olmuş. Birazdan tren kalkacak, şehrin en güzel yerine. Kalbimde anlamsız bir kaybediş. Her yer sessiz. Adının anlamı sararmış. 
      Ama sen bana rüyalarımda geldin. Şehrin kirli, puslu havasını değiştirdin. Sesin gökyüzünde yankılandı. Kuşlar bile senin şehrine kanatlandı. 

FULİN    

Ay Işığım

AY IŞIĞIM

F

     Azgın kalabalıkta bile sesini duyuyorum. Gözlerin daha bir sıcak gülümsüyor. Seninle konuşurken yıldızlar dökülüyor. Gökyüzü salkım salkım, gönlüm tıklım tıklım. Ay ışığını yoldaş ediyorum kendime. Tutunamıyorum donmuş sözlerime, kayıyor ellerim her kelimede. Her yerde ayak izlerin, durgun suya düşmüş gözlerim. Ay Işığım Benim..

FULİN

Boş Ver

BOŞ VER

      Orada bir şehir günün mavisi solmuş, ay tutulmuş, her yer karanlık. Sorulan sorular acımasız. Hep olmazların, hep zorlukların peşinde koşmak varmış. Herkes gibi, herkes kadar soluk alıyorum. Boş verdiğim kadar huzurlu, takmadığım kadar mutluyum. Radyoda çalmayan bir şarkı dinliyorum. Yarın olacakları ya da olabilecekleri düşünmeden yaşıyorum. Duvarlar üzerime gelse de, tükenmemekte kararlıyım. Ben bir maviyim. Biraz gökyüzü, biraz deniz.

FULİN 

Düşlerim

DÜŞLERİM

     Bugün düşler ülkesine gittim. Bulutlar şarkı söylüyor, gece sayısız yıldız dağıtıyor, ayın yüzü pasparlak. Düşlerim hangi sözcükleri duyacak. Işık sönük, etraf karanlık ve sisli. Üzgün bir bulutla dönüyorum, bitkin düşmüş ruhum. Ne çocuk olurum ne de aşk. Dağılmış düşlerim, saçılmış her bir yana. Bana biraz zaman verin, düşlerimi toplayacak kadar...

FULİN

Kokulu Silgi

KOKULU SİLGİ



Uzun zamandır çocukluğumla ilgili anılarımı hatırlayamamıştım. Aklımda ilk kalan, lunaparka gitmeyi çok severdim. Dönme dolaba, balerine, çarpışan arabaya binmeye bayılırdım. Jetonlu telefonlar vardı o zamanlar. Konuşmaya başlayınca jetonun bitmesini hiç istemezdik. Evimizde koltuk yoktu. Yer minderinde otururduk. Çok rahat olurdu. Taa yıllar sonra iki tane çekyat almıştık. Üzerine oturmaya kıyamazdık. Annem sabahları bize mercimek çorbası yapardı. O kadar nefis olurdu ki tadına doyulmazdı. Evde yufka ekmek yapardık. Fırından ekmeği haftada bir gün alabilirdik. Ekmeğin o mis gibi kokusunu içimize çekerek yerdik. Okula giderken kız kardeşimle ikimiz aynı ayakkabıyı giyerdik. Sabah ben giyerdim, öğleden sonra okuldan gelince de kardeşim giyerdi. Kışlık kazaklarımızı, hırkalarımızı annem örerdi. Komşular aralarında kazak modellerini değiş tokuş yaparlardı. Hafta sonları evimizin damını(çatısını), sokak kapısının önünü yıkardık. Evimiz sobalıydı, kışın odun ve kömür alındığında kardeşlerim ve ben çatıya taşırdık. Üzerlerini naylonla kapatırdık, yağmurda ıslanmasınlar diye. Küçükken reçeli çok severdim. Özellikle de kayısı reçelini. O zamanlar şeker pahalı olduğu için annem reçeli az yapardı, bitmesini istemezdik azar azar yerdik. Yaşadığım şehir çok soğuktu, kış akşamlarında insanın canı sıcak bir şeyler isterdi. Ben sıcak oralet içmeyi çok severdim. Bizim evimize renkli televizyon çok geç girdi. Televizyon aldığımızda ise annem üzerine dantel örtü örmüştü.

     Ucu silgili kalemi, kokulu silgiyi özlememek mümkün mü ?. Okulda arkadaşlarım teneffüste gazoz ve simit yerlerdi. Ben ara sıra alabilirdim. Kitaplarımızı ve defterlerimizi itinayla ciltlerdik, temiz olsunlar diye. Okula yürüyerek giderdik ama hiçbir zaman geç kalmadık. Arkadaşlarımızla hep dayanışma içinde olurduk. Birbirimize her konuda yardım ederdik. Herkes birbirinin iyiliğini isterdi. Aşklarda, dostluklarda saf ve temizdi. Biz sokakta çok güzel oyunlar oynardık. Özgürdük, hürdük, mutluyduk.Tıpkı Heidi gibi...

     Artık kavanozlarla reçel yapıyor, dostlarımla paylaşıyorum. Yaptığım keklerden komşularıma ikram ediyorum. Bizler şanslı fakirlerdendik. Bir gün hüzünlenir, bir gün sevinirdik. Bunlar bizim zenginliğimizdi. Her seçiş bir vazgeçiştir, ama biz hiçbir zaman seçmedik. Sarıp sarıp başa aldığımız kasetlerden, dinlediğimiz şarkılarla mutlu olduk. Hiçbir şeyimiz yok demedik. Hatırlayacağımız güzel anılarımız oldu, Tıpkı Kokulu Silgi gibi...

FULİN

HUZUR

 Ayrılık başa gelmezmiş. Ayrılmak isteyen yanından gidermiş. Cebimde son bir ayrılık. Bir tutam gündüz, bir tutam gece. Ben sustum sen söyle sensizliğimi. Kelimelerim soğumuş, hecelerim küllenmiş. Hiç kimseyi beklemiyorsan, artık huzur bulmuşsun demektir. 
     Keşke çocuk olsam yeniden, sadece düştüğüm için acısa içim. Ve kalbim çok koştuğum zaman çarpsa sadece... Gel gidelim çocukluğum, bu diyar bize huzur vermedi. Şimdi mutsuzluğu ezberledim. İçimde güller ağlar, ben ağlarım...

FULİN

Yıldızlar

YILDIZLAR

      Uzun bir sessizlik, bir ömür boyu süren. Gürültülü yaşayıp, sessizce susmak. Kendi kendimize, kendi rüyamızı yaşamak. Bir sabah, bir akşam uğradığımız hayallerimiz. Bir şeyler var içimizde azalan. Kalmayan bir damla duygu. Hayatımızın başında duramıyoruz. Acılarımızı seviyoruz. Hikayelerimiz var bitmeyen. Yıldızlar yüzyıllar geçse de ışıldar. Bir gün belki göz kırpar.      

FULİN

Hazan Mevsimi

HAZAN MEVSİMİ

Geceye yenilmeyen her insana ödül olarak bir sabah verilirmiş. Ve arkasından hep güneş doğarmış. Benimse başladı gönlümde hazan mevsimi. Hüzünlerden hüzün beğen Eylülde, gitmelere bekle demeden. Dökülen yapraklarımı avuçlarımda toplayamadan, yalnızlığım yağmurda ıslandı. Sen yalnızlığımın başkenti oldun. Yalnız seninle yaşlanmayı düşlerken, yalnızlığım yaşlandı...

FULİN

Şarkı Önerisi

Ayla Çelik ft. Beyazıt Öztürk - Bağdat 
(Şarkı Önerisi)

Aşkını Helal Et

AŞKINI HELAL ET

      Belkide hiç sevmemişti seni. Senin onu sevdiğin kadar. Sevseydi yüreğini ortaya koyardı. Her seçim bir vazgeçiş mi, yoksa başlangıç mıydı bilinmez. Kışı ve baharı atlayıp, yaza ulaşılamaz. Soğuğun verdiği acıyı hissetmeli. Ve Bir gün pencereden güneşin girdiğini, yanaklarımızda donan gözyaşlarımızın eridiğini görmeli.
      Unutma gittiğin yerdir aşk. Hüzün yoldaşın. Acıların sana bir şeyler fısıldar. Bir son vardır sonlanamayan. Hakkını helal et, Aşkını helal et. 

FULİN 

Sonbahar

SONBAHAR

   
     Sonbaharda yalnızlık güzeldir. Kalbin uzaklara gider ve sen bakakalırsın. Kimse olmaz yanında, acını yalnız yaşarsın. Yüreğinin acıdığı mevsimdir şimdi. Bahar da olsa, yaz da, kış hüküm sürer. Buz tutar ellerin. Güneşli havada üşümenin ne demek olduğunu öğrenirsin. Tüm renkler dönüşü belli olmayan bir yolculuğa çıkmıştır. Baktığın her şey ya gri, ya siyahtır. Hiçbir kış yaşanmadan bitmez. Bir başka sonbahara kadar hoşça kal.

FULİN

Ekmek Arası Hayatlar

EKMEK ARASI HAYATLAR

   
     Ekmek arası hayatların lezzetini bilenler, yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen hayattan hiç vazgeçmeyenler. Yarınlarına hep umutla bakanlar, belirsiz yarınlar beklerken gülümseyenler. Hayata sımsıkı tutunanlar, yarını içinde umutla besleyenler. Yaşamı avuçlarında tutanlar. İşte hayat dolu insanlar.

FULİN

Hüzün

HÜZÜN

      Bazen çalışmadığımız yerden çıkar sorular. Kaybetmeyi göze alır, cevapları rastgele işaretleriz. Yalnızlığın sözüne inanırız. Nereye gitmek istediğimizi bilmeden savruluruz. Hüzünlere boğulur öylece kalırız. Yaralarımız derinden sızlar. Gülü dalından koparamayız. Yağmurun altında ıslanırız. Ekmeğimizi bölüşürüz. Dualar ederiz. Kahvemize eşlik eden fincanları seyrederiz. Kendimize gelirken, kendimizden gideriz.

FULİN 

Baharda İçilen Çay

BAHARDA İÇİLEN ÇAY

Hem kadere hem de kedere inandık. Ağaç dallarına kazıdık isimlerimizi. Türk filmleri izleyip ağladık güldük. Bazen hayatı bulunduğu yerden alıp başka yerlere götürdük ve ona "Buradan devam et" dedik. Hüzne hazin bir kelimesin dedik, ayrılık gibi hicran gibi, ama mutluluk gibi de... 

Çocukken çok fazla mutlu olduk. Sonra da keşke birazını saklasaydık dedik. Baharı bahara bıraktık, baharın hakkını veremedik ve yine baharda çayı bile şekerli içtik.

Her şeye ne önemli ne de önemsiz dedik. Yağmur daha bir anlamlı gelirdi, çünkü yüreğimiz ıslaktı. İstediğimiz tek şey mutlu olmaktı, mutluluğa düşman olmak değildi.

Bazen bulutlarla bazen de lodoslarla geldik kendimize. Ve sonunda güçlendik, güzelleştik, aşık olduk, Baharda en güzel çaylarımızı içtik... 

FULİN

Sessiz Gülüşler

SESSİZ GÜLÜŞLER

       Sessizliği hayatımızdan çıkardık artık. Hepimiz şehirli çocuklar olduk. Bakışlarımız, gülüşlerimiz o ince, naif ve zarif duygularımız ne kadar da değişti. Hatır, gönül, selam, hürmet sözleri nostalji oldu. Bunların gerçek anlamını bilen çok az insan kaldı. Yapay yüzler, sahte gülüşler ne de çok etrafımızda. Çalı kuşu gibi içten gülebilmek çok mu uzaklarda kaldı. Keşke kalbimizdeki saflığı, güzelliği ve içtenliği hiç bırakmasak. Elimizde olanlarla yetinmeyi bilsek. Azımızı çoğa saysak. Bir elma ile gönül alabilsek. Dostlarımızla selamlaşsak. Gülüşlerimiz, gözlerimiz hep parlasa. Hep yeni bir gün, mutlu bir gün olsa...

FULİN  

Unutulmak

UNUTULMAK

      Yaşam bazen bize yaşadıklarımızı tekrarlatır, ve her satırın izi kalır. Hep çaresizliğimizi ve yalnızlığımızı yaşar, sadece sayfalarca acımasız sözler yazarız. Pişmanlıklarımız yetmeyebilir. Uyandığımız rüyalarda kalırız. Duyduğumuz her kelime ruhumuzu acıtır. Hayatımızı güzel bitirmek isteriz. İzler geçer. Zaman durmaz, canımızı fazlasıyla acıtır. Kalp hem sevip, hem de unutur mu.

FULİN    

Keder

KEDER





      Sustu şarkılar. Yüreğimde şimal rüzgarları. Kalbimin anahtarı kayıp. Acılar hep izimi buluyor. Omuzlarımda yılların birikmiş ağırlığı. Arayıp da bulamadığım gülüşlerim nerede. Belki bir gün gökyüzünde bir yıldız parlar, uzatır ellerini. Ama acılar hep baş tacım oldu. Her şey gözyaşı, her şey keder. 

FULİN

Yıllar

YILLAR

Suretime bakıp aldanmayın. Bende aldım yıllardan payımı. Kendimin bezgini oldum. Anlam aradım bulamadım. Ateş denizlerinde mumdan gemilerle yelken açtım. Elimde kalem kuru bir gül deseni çizip durdum. Rüzgarın savurduğu kumları avuçlarımda biriktirdim. Sonsuzluğun bittiği yere doğru içimden zamansız bir nefes koştu. Kelimeler yürüdü ben yürüdüm... 

FULİN

Eski Günler

ESKİ GÜNLER

      "Komşu anne" sözünü duydunuz mu hiç? Biz komşu çocukları, birbirimizin annesine "komşu anne" derdik. Anneler kendi çocuklarına ne almışlarsa bir tane de komşu çocuklarına alırlardı. Kardeş gibi büyürdük bitişik evlerde. O günlerin tadı hala damağımdadır. 
       Elbette bende katılıyorum komşuluk ilişkilerinin eskisi gibi olmadığı görüşüne. Ama bunu söyleyip arkamıza yaslanarak oturacak mıyız, kabullenecek miyiz bu durumu? Bence artık televizyonlarımızı kapatıp kapılarımızı açmanın zamanı geldi de geçiyor bile. Kapılarımızı ve yüreklerimizi açalım komşularımıza. Bakın bakalım yalnızlık ve sıkıntılardan eser kalıyor mu? Bütün komşulara selam olsun.

FULİN

Gökkuşağı

GÖKKUŞAĞI

Sen benim sonsuz renklerimdin. Keskin bir ay ışığı gibi, inatçı yosunlar gibi. İpekten kanatlarım var. Yıldızlar dökülüyor üzerime. Çöllerde doğan ayda kalmış gözlerim. Gökkuşağı altında rengim solmuş. Hayatımdaki notalarla baş başa kalıyorum. Huysuz uykusuzluğumla, yeni cümleler kuramıyorum... 

FULİN

Gidiyorum

GİDİYORUM

      Birazdan tren kalkacak, şehrin en güzel yerine. Kalbimde anlamsız kaybediş. Bütün şarkılar sessiz. Adının anlamı sararmış. Aşkın buruk halleri gibi. Aşka muhtaç aşklar, Aşksız kalan aşıklar. Bırak elimi tutma, tutacaksan da  bırakma. Eğer bakacaksan gözlerime senin gibi bak. Şimdi beni bana bırak, kendime gidiyorum. Hoşçakal.

FULİN 

        

O Gün

O GÜN

      Aynı memlekette yaşayıp, birbirini göremeyen  insanlar vardır ya. Ne acıdır. Güzel olan tek şey ise günün birinde kavuşabilme umududur. Bu umut her gün içimizde yeşerir. Ve uzaklar yakın olmaya başlar. Hayalimiz yavaş yavaş gerçeğe doğru yol alır. Kalbimizin ritmi artar ve gün kavuşma günüdür. Hasretlerin sona erdiği, özlemlerin bittiği büyük gün, o gündür.

FULİN

İşte Biz

İŞTE BİZ

      Bir merhaba bir de elveda dediğimiz, acısıyla tatlısıyla dokunduğumuz hayatlar. Kuş misali insanlar. Tutamadığımız zamanlar. Kıymetli nefesimiz. Anlamlı bakışlarımız. Küçük gülüşlerimiz. Duygularımız, özlemlerimiz,hasretlerimiz, anılarımız. Geçmişimiz geleceğimiz. Söylediklerimiz söyleyemediklerimiz. Anlamlı cümlelerimiz. İşte Biz.  

FULİN

Bugün

BUGÜN PAZAR

      Bugün  pazar, kızgın ve sakin. Bakışları çocukluğumun tabakta sunulmuş hali gibi. Bir fincan çay günün tüm rehabetini alabilir mi. Gözlerimi kapatıyorum açmak istemiyorum. Kalbim tüm seslere kapalı. Gülüşlerimi iptal ettim bugün. Belki bir çılgınlık yapıp kitap okuyabilirim. Kendi sesimin notalarından sıkıcı besteler yapabilirim. 

FULİN

Saklambaç

SAKLAMBAÇ

Uzaklar seni bekler, sana darılır. Gitmelisin buralardan. Sen giderken neyi beklediğimi bilmeden, hayat beni saat gibi işliyor ve zaman acımadan geçiyor. Seni günde kaç kez gösteriyorum farkında değilim. Zamanla savaştım ve kaybettim, her seferinde nasırlaştım. Affetmelerim akşamlarım, göz yaşlarım gündüz yıldızlarımdır. Seni yok sayma çabam boşuna. Huzuru bulmak içinde bir yolculuğum olmadı. Olduğum yerde olmamayı oynadım. Saklambaç gibi kendimi kendimden sakladım. Ama hayat acısıyla sobeledi beni, kaçamadım...

FULİN