SESSİZ GÜLÜŞLER
Sessizliği hayatımızdan çıkardık artık. Hepimiz şehirli çocuklar olduk. Bakışlarımız, gülüşlerimiz o ince, naif ve zarif duygularımız ne kadar da değişti. Hatır, gönül, selam, hürmet sözleri nostalji oldu. Bunların gerçek anlamını bilen çok az insan kaldı. Yapay yüzler, sahte gülüşler ne de çok etrafımızda. Çalı kuşu gibi içten gülebilmek çok mu uzaklarda kaldı. Keşke kalbimizdeki saflığı, güzelliği ve içtenliği hiç bırakmasak. Elimizde olanlarla yetinmeyi bilsek. Azımızı çoğa saysak. Bir elma ile gönül alabilsek. Dostlarımızla selamlaşsak. Gülüşlerimiz, gözlerimiz hep parlasa. Hep yeni bir gün, mutlu bir gün olsa...
FULİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Eğer yazıyı beğendiyseniz yorum yapmayı unutmayın :)