KAR TANELERİ
Bazen suskunluğumuza sığdırabilecek sözlerimiz tükeniyor. İnsanlar birbirinin doğrusu oluyor, bazende yarım kalıyor. Yalnızlıklarımızı silecek yalnızlıklar buluyoruz. Ve acılarımız cimri mutluluklarla büyüyor. Sonrada yağmur damlalarından mutluluk biriktiriyoruz. Kendimizi durdursak da acımızı durduramıyoruz.
Yürüdüğümüz, eskittiğimiz yollar nerede. Şimdi nereden başladığını hatırlamadığım bir hikayeyi sona erdirip, avuçlarımdaki kar tanelerini eritiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Eğer yazıyı beğendiyseniz yorum yapmayı unutmayın :)