KENDİME DARGINIM
Bazen insan en yakınını bile tanıyamaz ya, bizden uzakken. Bazen insan gülmek ister de, kederi ve hüznü bırakmaz ya iki elinden. İşte öyleyim ben de kendimde değilken.
İnsan kime kırılır dost bildiğine mi, can bildiğine mi. Eğer ben kırgın ve dargınsam suç benimdir. Günün birinde etrafımızdaki insanlar gider mi bilmiyorum. Evet, belkide biz onları kalbimizde büyüttükçe, onlarda büyürler ve sonunda kalbimize sığmaz ve giderler. Sevdiklerimizin kıymetini bilelim. Yoksa hayatımız boyunca en sevmediklerimizle kalırız.
Unutmayalım yanımızda yürekten sevenler kalır. Şimdi ise bir tek ben dertlerimle dertleşiyorum tek başıma. Yapraklardan gelen çiğleri yudumlayarak.
Hiç yorum yok:
Yeni yorumlara izin verilmiyor.